تاثیر مجاورت محل سکونت بر انتخاب مکان جرم (مطالعه موردی جرم سرقت در شهر تهران)

انتخاب مکان جرم، به جهت فراهم آوردن امکان پیش‌بینی رفتار مجرمانه در جرم‌شناسی پر اهمیت است؛ یکی از پرسش های کلیدی در این زمینه این است که  آیا مجرمان در نزدیکی محل سکونت خویش مرتکب جرم می‌شوند؟ با توجه به نظریات انتخاب عقلانی، فعالیت روزمره و الگوی جرم به نظر می‌رسد که پاسخ پرسش مثبت باشد. برای آزمودن این فرضیه، مطالعه حاضر، جرم سرقت (به‌طور ویژه مصادیقی از آن) را به‌عنوان یکی از شایع‌ترین جرایم ارتکابی در سطح جامعه مورد مطالعۀ موردی قرار داده است. جامعه آماری، سرقت از منزل، سرقت از مغازه، سرقت اتومبیل و کیف‌قاپی‌های ارتکابی در کلان شهر تهران در سال 1390 می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی، گروه نمونه از میان آن انتخاب گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده  با استفاده از ارتباط بین متغیرها بر اساس آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و توزیع نظری بررسی و تحلیل شده و فرضیات مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که میزان ارتکاب جرم سرقت با افزایش فاصله از سکونت‌گاه کاهش می‌یابد. همچنین در خصوص فرضیات فرعی پژوهش راجع به سن و نحوۀ ارتکاب جرم، مشخص گردید که سن رابطه مستقیم با فاصله طی شده توسط مجرمین دارد به نحوی که در سنین پایین‌تر فاصله کمتر ثبت گردیده و با افزایش سن، فاصله نیز افرایش یافته است. در مورد نحوه ارتکاب جرم نیز نتایج مشخص نمود سرقت‌هایی که به‌صورت دسته‌جمعی ارتکاب می‌یابند در فاصله نزدیک‌تری با محل سکونت مرتکبین قرار دارند.